واسه من...

توی آسمون دنیا...

هرکسی ستاره داره...

چرا وقتی نوبت ماست...

آسمون جایی نداره...؟!

واسه من...

واسه من تنهایی درده...

درد هیچ کسو نداشتن...

هر گل پژمرده ای رو...

تو کویر سینه کاشتن...

دیگه باور کردم اینو...

که باید تنها بمونم...

تا دم لحظه مردن...

شعر تنهایی بخونم...