تنبیه خدا...

چوب تنبیه خدا نامرئیست...

نه کسی میفهمد نه صدایی دارد....

یک شبی یک جایی....

وقتی از شدت بغض نفست میگیرد...

خاطرت می اید...

که شبی یک جایی...

باعث و بانی یک بغض شدی

و دلی سوزاندی...

ان زمان فکر نمیکردی بغض

پاپی ات خواهدشد...

و شبی یک جایی...

مینشیند سر راه نفست...

و تو هم بالاجبار...

هر دقیقه صد بار...

محض ازادی راه نفست...

بغض را میشکنی...

اری...این چوب...چوب خداست...

مریم بابایی

فرشته...

یه آدمایی هستن که همیشه با حوصله جواب اس ام اساتو میدن ... !
هروقت ازشون بپرسی چطوری؟ میگن خوبم ... !
وقتی میبینن یه گنجشک داره رو زمین دنبال غذا میگرده , راهشون رو کج میکنن از یه طرف دیگه میرن که اون نپره ... !
همینایی که تو سرما اگه یخ ام بزنن, دستتو ول نمیکنن بزارن تو جیبشون ... !
آدمایی که از بغل کردن بیشتر آرامش میگیرن تا از ... !
... ... اونایی که تو تلفن یهویی ساکت میشن ... !
اینایی که همیشه میخندن ... !
اینایی که تو چله زمستون پیشنهاد بستنی خوردن میدن ... !
همونایین که براتون حاضرن هرکاری بکنن ... !
اینا فرشتن ... !
تو رو خدا اگه باهاشون میرید تو رابطه , اذیتشون نکنین ... !تنهاشون نذارین ؛ داغون میشن
.

.

.

.

.

.

ومن...

داغون شدم...

خیلی سخته...

شده یه چیزی تو دلت سنگینی کنه....؟؟؟

خیلی سخته ادم کسی رو نداشته باشه...

دلش لک بزنه که با یکی درد دل کنه ولی هیچکی نباشه...

نتونه به هیچکی اعتماد کنه هر چی سبک سنگین کنه تا دردش رو به یکی بگه ...

نتونه آخرش برسه به یه بن بست ...

تک وتنها با یه دلی که هی وسوسش می کنه اونو خالی کنه ...

اما راهی رو نمی بینه سرش روکه بالا می کنه آسمون رو می بینه به اون هم نمی تونه بگه...

خیری از آسمون هم ندیده

مگه چند بار اشک های شبونش رو پاک کرده...؟!

بهش محل هم نداده تا رفته گریه کنه زود تر از اون بساط گریه اش رو پهن کرده تا کم نیاره ...

خیلی سخته آدم خودش به تنهایی خو کنه اما دلی داشته باشه که مدام از تنهایی بناله...

خیلی سخته آدم ندونه کدوم طرفیه؟!

خیلی سخته آدم احساس کنه خدا اونو از بنده ها ش جدا کرده ...

خیلی سخته ندونی وقتی داری با خدا درددل می کنی داره به حرفات گوش می ده یا ...

پرده ی گناهات اونقدر ضخیم شده که صدات به خدا نمی رسه....

خدایا...

خدایــــــــــا...

از تنهاییت در آسمان برایم بگو...

تنهایی در زمین اصلا خـــــوب نیست...

گاهی...

گاهی دلت بهانه میگیرد که خودت هم انگشت به دهان میمانی...

گاهی دلتنگی هایی داری که فقط باید فریادشان بزنی اما سکوت میکنی..

گاهی پشیمانی از کرده و ناکرده ات ....

گاهی دلت نمیخواهد دیروز را به یاد آوری انگیزه ای برای فردا انگیزه ای نداری و حال هم...

گاهی دلت میخواهد زانوهایت را تنگ در آغوش بگیری و گوشه ای گوشه ترین گوشه ای..!که میشناسی بنشینی و *فقط* نگاه کنی.......

گاهی چقدر دلت برای یک خیا ل راحت تنگ میشود..گاهی دلگیری...شاید از خودت!!!!!!

رفیق...

دلم هوس یک رفیق کرده....
یک رفیق شش دانگ....
یک آرام دل.....
کسی که امتحانش را در رفاقت پس داده باشد...
و دیگر محک زدنی در کار نباشد...
رفیقی که من نگوی او بشنود....
بخندم و حجم خستگی را در خنده ام ببیند...
رفیقی که بگویم برو بماند و آرامم کند...
همان رفیقی که باید باشد و نیست....
عجیب دلم گرفته این روزها....